ஏழைக்கேற்ற எள்ளுருண்டை.......என் எட்டு

எட்டு விளையாட்டுக்கு மாயன், ராகவன், ராமச்சந்திரன் உஷா கூப்பிட்டாங்க!

நமக்கேன்ன விளையாடும் வயதா??? இதெல்லாம் வேண்டாம்..என்றாலும் மீள்
அழைப்பு...

சாதனை....என்னைப்போன்றவர்கள் வாழ்வதே சாதனையே!!!

என்னைப் பொறுத்தமட்டில் சாதனைக்கு வரைபிலக்கணம் புரியவில்லை।

நம் நாடுகளில் சொந்த முகவரியே இல்லாமல் தெருவிலே வாழ்ந்து , அதைப்
பற்றிய கவலையே இல்லாமல் மறைகிறார்களே!!!
அந்த மக்கள் சாதனையாளர்களே!

இல்லை இல்லை என அழுவதிலும் இருப்பதில் திருப்திப்படுவது சாதனையில்லையா?
இது எத்தனைபேரால் முடியும்.

அந்த வகையில் நான் அசட்டுச் சாதனையாளனே!

1)உயர் வகுப்புக்குப் போனபோது , ராக்கிங் - பகிடி வதை, அத்துடன் அதில் இருந்து தப்புவதானால் , மாணவர் அரங்க விவாத அரங்கில் பங்குபற்ற வேண்டும். விதியே என ஒப்புக் கொண்டேன். சமுதாய சீர்திருத்தத்துக்கு வன்முறையா? மென்முறையா?
தலைப்பு...எல்லோரும் பேசினார்கள்.எந்த முன் அனுபவமும் இல்லாமல் நானும் பேசினேன்.
பிள்ளை முலையைக் கடித்தால், தாய் தலையைக் கடிப்பதா? அவர்கள் நம் சகோதரர்கள் என அவர்களை அரவணைப்போம்... எனப் பேசினேன்.கைதட்டல் ,மாணவ மாணவிகள் மத்தியில்
அந்த முலை ஒரு அதிர்ச்சியை ஏற்படுத்தி..நடுவரே என்னைப் பாராட்டும் படி ஆகி..
தொடர்ந்து விவாத அரங்கம் , பட்டிமன்றம் என்றால் கூப்பிடு இவனை என்றாகி... மானிப்பாய் இந்துக் கல்லூரியில் திரைப்படப்பாடல்களில் இலக்கிய நயம் உண்டு என வித்துவான் வேலன் நடுவராக இருக்கப் பேசி...தானத்தில் சிறந்தது, நிதானம் அது இவர் பேச்சில் உள்ளதெனப் பாராட்டப் பெற்றது. பின் எங்கள் அதிபரும் பாராட்டியது.
தொடர்ந்து அந்தப் பழக்கம் பாரிஸ் வரை கைகொடுத்து, பம்பாய் ஜெயஸ்ரீ , கானமூர்த்தி
போன்றோரின் கச்சேரிக்கு அறிமுக உரையாற்றுமளவுக்கு ,நான் ஆனது ...


2) படிப்பு இவ்வளவே என ஆனதும் வேலை தேடினேன். முதல் நேர்முகத் தேர்வு
வங்கி வேலைக்கு , தேர்வு முடிந்து வெளியே வந்ததும், வேலை கிடைக்காது என
உடன் வந்த நண்பர்களிடம் அடித்துக் கூறினேன்.எப்படி? இங்கிலாந்தின் தலைப்பட்டனம் என்ன?,

கலங்கரைவிளக்கம் என்றால் என்ன ? போன்ற கேள்வி கேட்பது ,வேலை தரவா?
அடுத்த வேலை நேர்முகத் தேர்வு.... பல கேள்விகளிடையே கடைசிக் கேள்வி..
என்ன சம்பளம் எதிர்பார்க்கிறீர்? நான் எள்ளளவும் எதிர் பாராக் கேள்வி॥ தயார் படுத்தாத கேள்வி...

அதனால் தருமி பாணியில் தருவதைத் தாருங்கள்॥ என்றேன்।

அவருமோ 50 ரூபா போதுமா? என்றார். நானுமோ வந்தால் வருகுது போனால் போகுதென
எதிர்காலத்தில் சம்பள உயர்வு வேலைக்கும், வாழ்க்கைத் தேவைக்கும் தகுந்த வகையில்
இருக்குமானால் தயார் என்றேன். அவர் சிரித்தார்...
நான் சாதித்துவிட்டேன் இல்லையா???

3) 83 இனக்கலவரம்... நான் வேலை செய்த இடத்தில் யாழ் தமிழரைத் தேடி அடித்தார்கள்।
அப்போ நான் தாடி வைத்திருந்தேன்। நான் புலியென சந்தேகம் அவர்களுக்கு

இருந்தது।(உண்மைப் புலிகளுக்கு அவமானம்) எல்லோரும் நீ...அங்கே போ॥இங்கே போ

என்ற போது நான் பக்கத்து வீட்டில் ஒழிப்பதே!! சரி என முடிவு செய்து, தப்பினேன்.
பலர் குறிப்பிட்ட வீட்டில் தேடியுள்ளார்கள்..என்பதை பின்பு அறிந்தேன்.

4) கலவரம், வேலையையும் கொண்டு போய் விட்டது. மீண்டும் அதே இடம் சென்று வேலை
செய்யும் உத்தேசமில்லை. எதிர் காலம் கண்முன்னே இருண்டு போனது.அடுத்த கட்டம் என்ன? நடுத்தரக் குடும்பத்துக்கேயுரிய பணத் தட்டுப்பாடு. பல உறவினர்கள் வெளிநாடுகளில்
இருந்தும் எவரும் உதவவரவில்லை.விலாசத்தையே தரவில்லை. ( காசில்லாதவன் கடவுளானாலும் கதவைச் சாத்தடி). ஒரு சில நண்பர்கள் உதவி வெளிநாடு வந்தேன்.
இதை என் உறவினர்கள் பெரிய சாதனையாகத்தான் கருதுகிறார்கள்.

5) வெளிநாடு வந்த இரண்டு வருடத்தில் அண்ணன், அத்தான் என குடும்பத்தைத் தாங்கிய தூண்களையும் , என்னைப் பெற்றவளையும் இழந்து ,அவர்கள் கட்டையில் கூட விழிக்க போக விசா அற்ற நிலையில், இந்த வெளிநாட்டில் இருக்கிறேன்.என்பது தவிர எதுவுமே இல்லாநிலையில் அக்காகுடும்பம்,அண்ணன் குடும்பம், இளைய சகோதரி திருமணம், இளைய சகோதரர் எதிர்காலம் எனபவற்றை, சீர்செய்து அக்கா ,அண்ணன் பிள்ளைகளுக்கும்
வாழ்க்கைக்கு வழிகாட்டி,துணைதேடி....என் பதிவு முகப்புப் படத்தில் இருப்போர், பாட்டா எனக் கூப்பிட ,கவலையையும்,கண்ணீரையும் துடைத்து விட்டு... பல ஈழத்து அன்பர்கள்
போல் கருமமே கண்ணாகியது....பலர் இதைச் சாதனையாகத் தான் எனக்குப் பின்னால் பேசுகிறார்கள்.

6) இதுவரையில் மது, புகை பழக்கம் மருந்துக்குக் கூட இல்லை. அதைத் பல தவிர்க்க முடியாத இக்கட்டான சூழலிலும் ,தவிர்த்துக் கடைப்பிடிப்பது.இதையே என் குடும்பத்து இளையவர்களுக்கும் போதித்து, இது வரை அவர்கள் அதற்கு ஆசைப்படாமல் வளர்த்தது.

7)மற்றவர்கள் பாராட்டும்படி, சுவையாகச் சமைப்பது, சில பிரஞ்சு உணவு வகைகள்
உட்பட.( சுவையாக உண்ணும் படி சமைப்பதைக் குறிப்பிடுகிறேன்)

8) கணணி பற்றிய எந்த அறிவும் இல்லாமல், ஐயா,தம்பி,ராசா எனக் கெஞ்சிக் கூத்தாடி
இந்தத் தளத்தில் எழுதி, நாலு பேர் யோகன் உங்கள் கருத்து நன்று எனப் பின்னூட்டமிடுகிறார்கள். அவர்கள் முகம் தெரியாது. ஆனால் பல நண்பர்கள் இருக்கிறார்கள்.
ஊக்கப்படுத்துகிறார்கள். ஒரு கணணித் தற்குறியின் இந்தத் தளம் சாதனையில்லையா?
என் உறவினர்கள் அதிசயப்படுகிறார்கள்.

இதை நீங்கள் சாதனையாகக் கருதலாம், பூ... எனலாம்।

ஆனால் இது இந்த ஏழைக்கேற்ற எள்ளுருண்டை.

****** இது என் பலகணியில் உள்ள பூக்களின் படம்